-
1 εμπνεω
эп. ἐμπνείω (fut. ἐμπνεύσομαι, aor. ἐνέπνευσα)1) надувать, раздувать(ἱστίον HH., Pind.)
2) ( о ветре) дуть, быть попутным(ἱστίοις, δορί Eur.; ναύταις Anth.)
3) ( при игре на духовых инструментах) дуть, играть(αὐλοῖς Anth.)
4) дышать, обдавать дыханием5) дышать, жить(ἥδομαι σ΄ εἰσιδὼν ἐμπνέοντα Soph.)
ἐκείνων εἴ τις ἐστὴν ἐμπνέων Aesch. — если кто-нибудь из них жив;βραχὺν βίοτον ἐ. Eur. — быть чуть живым, находиться при последнем издыхании6) воодушевлять, внушать(θάρσος τινί Hom.; αὐδέν θείην τινί Hes.; ἀρετήν Xen.; φᾶρός μοι ἐνέπνευσε φρεσὴ ὑφαίνειν Hom.)
εἰς μαντικέν ἐμπνεύσασθαι Plut. — преисполниться пророческим даром7) перен. дышать, угрожатьἐμπνέων ἀπειλῆς καὴ φόνου εἴς τινα NT. — угрожая смертью кому-л.
8) pass. приходить в себя(Hom. - v. l. ἀμπνεῖσθαι = ἀναπνεῖσθαι)